بررسی رابطه بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و وقوع آسیب های غیر عمدی در کودکان

سابقه و هدف: آسیب های غیرعمدی از عوامل مهم ناتوانی و مرگ و میر در کودکان که تاکنون ارتباط آن با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و وقوع آسیب های غیر عمدی درکودکان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 3375 کودک 6 تا 10ساله به طور تصادفی از بین مدرس ابتدایی شهر اهواز انتخاب شدند. کیفیت زندگی توسط پرسش نامه های TNO AZL child quality of lifeسنجیده شد. کیفیت زندگی، توسط 56 جزﺀ که متعلق به 7 زمینه (domain ) اصلی بودند، تعیین شد. پرسش از والدین در مورد وقوع، علت و توصیف مختصر از آسیب در دوازده ماه قبل از زمان انجام جمع آوری اطلاعات به عمل آمد. برای تحلیل رابطه کیفیت زندگی با آسیب های غیرعمدی از رگرسیون لجیستیک استفاده شد. یافته ها: میزان پاسخگویی 89% بود. میزان بروز آسیب های غیر عمدی برابر 3/6% بود. سیر افزایش یابنده برای آسیب های غیر عمدی با کاهش سطح کیفیت زندگی دیده شد (001/0 P <). میزان بروز آسیب ها برای گروه با کیفیت زندگی بسیار کم، کم، متوسط ، بالا و بسیار بالا بترتیب برابر3/8، 9/7، 3/6، 0/5 و 7/3 درصد بود. نسبت شانس تعدیل شده جهت وقوع آسیب ها در گروه با کیفیت زندگی بسیار پائین (3/2OR=)، پائین (1/2OR=)، متوسط (7/1OR=) نسبت به گروه مرجع ( با کیفیت زندگی بسیار بالا ) به طور معنی داری بالاتر بود. میانه کیفیت زندگی (001/0P <) و تمامی زمینه های آن (017/0P <)، به جز زمینه مربوط به انجام مستقل کارها، در گروه آسیب دیده در مقایسه با گروه بدون آسیب کمتر بود. نتیجه گیری: در این مطالعه رابطه معنی دار بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و وقوع آسیب های غیر عمدی دیده شد. ضمناً این تحقیق ایده استفاده از کیفیت زندگی به عنوان یک پیشگویی کننده را گسترش می دهد.